Αυτοθυσία

Αυτό το βουνό
ξανά
με τα λερναία δάχτυλα
μεγαλώνει ξυρίζει
την καρδιά μου

είναι Κυριακή
και οι σκλάβοι
σκεπάζουν με σεντόνια
τις σκιές και το παιδί - κραυγή

κορίτσια περπατούν
πάνω μου
κόβουν κυπαρίσσια
ράβουν αορτές 

μα, είναι κάτι άλλο αυτό
που σέρνει ειρμούς χειλιών

είναι το βουνό που καίγεται
είναι το βουνό που πίνει
όλη τη φωτιά

τότε κι εγώ από τα βάθη των βιβλίων
γέννησα έναν ωραίο
δακρυσμένο πυρετό

και με σπασμένα πόδια
κλότσησα τον εφιάλτη
στο δόλωμα του νεροχύτη

έκτοτε
τρέφομαι μόνο
με κόκκινα ρήματα.