Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

Μαρτυρία

Κάβοι ανάπηροι
στις αυλακιές της νύχτας
σε κρατάνε
φύρα μετάλλου στα μάτια
για εφόδιο
γριές με χέρια αγάλματα
πλένουν τις ώρες
τρίβουν και πλένουν
την αράχνη
όταν κοιμάσαι
άκου, γλιστράει μαύρη κιμωλία
στη φωνή
τσόφλι ανάποδο
στο θώρακα
γλιστράει
μαγνήτης εφιάλτης
έλκει το θειάφι των μηρών
μαζεύει του ύπνου τη βροχή
σαν πρώτα
δεν βγήκε ζωή
φεγγάρι βγήκε απόψε
κι ότι μικραίνει
στο στόμα
μνήμη είναι
πυρά σβησμένη στο νερό
αυτό είναι
να ξέρεις
χωρίς πληθώρα ματιών
θα πουληθούμε
με σφαίρες κόγχες
στο μαξιλάρι
σαν εύκολη λεία


επικαλούμαι τη μαρτυρία
των ρωγμών
στο σεντόνι
δεν είμαι εγώ οι νυχιές
στην πλάτη σου
η άβυσσος είναι
τα αποσιωπητικά των ανθρώπων
που ξύπνησαν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: