Η μέρα βήχει·
βήχει η μέρα
χυμό μονόφθαλμο.
Η άφρη των δοντιών σου
χιόνι
κι εγώ να σχίζω ρίζες πληγές
της γλώσσας το λεμόνι.
Γυναίκα μήλο. Στεγάζεις στήθια
δυναστείες
ήλιους που δεν τους βρήκε
ο ύπνος,
χείλια με θηλές αφρικάνικες
καπνίζουν τα μαλλιά σου.
Απόψε ο χρόνος βγάζει γόνατα
και κλείνει.
5 σχόλια:
μήλο δαγκωμένο, αλλά από αυτό που σου προσφέρουν και το θέλεις ...ε;
Πάντα δαγκωμένο, Σεττούλα!
Ωραία γραφή..
Καλώς σε βρήκα.
Να'σαι καλά Αλήτισσα. Αργησα να απαντήσω, αλλά...
"οι ματιές της αφρικάνες
σημαδεύει με δυό κάννες
κι εγώ μονόκανννο"
Δημοσίευση σχολίου