Αυτό που θα ζητήσει το λόγο

Κατοικίδιο σώμα
γεννάει δόντια λύπης
σε χάλκινους τοκετούς ιδρώτα
επιστρέφει
πίνοντας

στραμμένα στο μέτωπο
τα νύχια της κάμαρας
αχνίζουν μεδούλι παραθύρων

ξαφνικά ίχνη ζωής
στα βράχια των ρούχων
πέφτουν στα βάθη
σπασμένα από το φως
του αναπτήρα

όταν κοιτάξεις
κάποιος θα πυρπολήσει τη μέρα
όταν ντυθείς
γυμνή θα αφήσεις
την πολική κραυγή σου

νυχοπατώντας θα έρθει σε βρει
το αρπαχτικό σου στόμα

με αφωνία αίματος
θα ζητήσει το λόγο.