Νόθο σώμα
τον στέλνει
σ' εξορίες χεριών.
***
Τράβηξε την περόνη τ' ουρανού
γέμισε ο τόπος
φτερά λύπης.
***
Ηθελε να την πνίξει με φιλιά
του προέκυψε
αρένα αίματος.
***
Εριξε λάσπη, έπλασε άνθρωπο
του έσπασε το στόμα
να μην ρωτάει "γιατί άνθρωπος;".
***
Πίσω από τα κάγκελα
εξημερώνει τα νερά της ημέρας
τη νύχτα πνίγεται.
***
Καμίνι σάρκα,
ο λειμώνας της ζωής
ευωδιάζει κάρβουνο.
τον στέλνει
σ' εξορίες χεριών.
***
Τράβηξε την περόνη τ' ουρανού
γέμισε ο τόπος
φτερά λύπης.
***
Ηθελε να την πνίξει με φιλιά
του προέκυψε
αρένα αίματος.
***
Εριξε λάσπη, έπλασε άνθρωπο
του έσπασε το στόμα
να μην ρωτάει "γιατί άνθρωπος;".
***
Πίσω από τα κάγκελα
εξημερώνει τα νερά της ημέρας
τη νύχτα πνίγεται.
***
Καμίνι σάρκα,
ο λειμώνας της ζωής
ευωδιάζει κάρβουνο.
4 σχόλια:
Αυτό, μάλιστα! Εύγε!!!
Μπράβο Διονύση, δεν παύεις να με ξαφνιάζεις !!!
Emily ευχαριστώ!
Σεττούλα μου να'σαι καλά!
Δημοσίευση σχολίου