Εν αναμονή

Τίποτα περισσότερο,
μια σκανδάλη
που τακτοποιεί τους βράχους
στα χείλη
κι όλες τις αποσκευές των κεραυνών
στο ημερολόγιο

όμορφη, όμορφη
φυλλωσιά του μολυβιού
κρατιέμαι από μια άκρη της άμμου
παράξενα βρεγμένος

από κάτω
οι διψασμένοι 
χτυπούν την πόρτα μου
οσφραίνονται
του αίματος
τον άνθρακα.