Εξοδος κινδύνου

Ακου!

Σαν πέθανε το δωμάτιο

τα μάτια του δόθηκαν ενέχυρο,

υπήρχαν εκείνοι οι κρότοι

των θαυμαστικών

πάνω στους τοίχους

που τόσο μας κούραζαν.

Τα βράδια κάποιος μου αφήνει

μια τρύπα να ξαπλώσω

και όταν κλείνω τα μάτια

γίνομαι ενοικιαστής της φωτιάς.

Είναι μια πιθανότητα

μα, άκου

οι χρυσόμυγες κρύφτηκαν

στα ανάγλυφα της βροχής

και όλα τα λουλούδια

στράβωσαν

όταν ξέχασες να τα ζωγραφίσεις

κι εγώ σε αυτό το τυφλό δωμάτιο

πλέκω μαχαίρια

μπήγω μαχαίρια

στα επιμύθια

ανοίγω όλες τις πόρτες

να σπάσει το σκοτάδι

είμαι άρρωστος πολύ

βήχω μονολόγους

στη λήγουσα

ζωσμένος

με εγκαύματα.

Ακου!

Δεν υπάρχει έξοδος κινδύνου

ποτέ δεν υπήρξε.