Η μυστική καλλιέργεια

Γράφω χαραμάδες

κάτι λέξεις

κρεμασμένες σε κάμαρες

έτη φωτός μακριά

από ψίχουλα ανθρώπων.

Γράφω για την επούλωση

της στάχτης

σελίδες ουρανού χορεύουν

στα νύχια σαράβαλα

του μπαλκονιού

κρατώντας

φλούδες ώρες.

Ξέρω ό,τι ξέρει

το οστό ενός κλαδιού.

Με μιαν απόσταξη στήθους

άρχεται

η ζωή

η ποίηση

και ο θάνατος.