Ο βρόντος του έμβιου ουρανού
αδημονεί...
Το πλήθος γεμίζει
αρθριτικές κραυγές
σαν ζύμη από εφιάλτες.
Ολόρθος στέκει
στα κλήματα
ο χρόνος
-διάττων θάνατος
που πολέμησε τις θεότητες της νύχτας-.
Θειάφι που γέμισαν τα μέλη
ήχος σαν αίμα
που κρύφτηκε στα χείλη
κρεμασμένος.
Ακούσιος των ανέμων
ο ουρανός, προχωράει
χορογραφώντας αλυχτίσματα.
Ναι.
Η χτίση της ζωής
ξεκινάει
με κορυφώματα οδύνης.
αδημονεί...
Το πλήθος γεμίζει
αρθριτικές κραυγές
σαν ζύμη από εφιάλτες.
Ολόρθος στέκει
στα κλήματα
ο χρόνος
-διάττων θάνατος
που πολέμησε τις θεότητες της νύχτας-.
Θειάφι που γέμισαν τα μέλη
ήχος σαν αίμα
που κρύφτηκε στα χείλη
κρεμασμένος.
Ακούσιος των ανέμων
ο ουρανός, προχωράει
χορογραφώντας αλυχτίσματα.
Ναι.
Η χτίση της ζωής
ξεκινάει
με κορυφώματα οδύνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου