Μάθημα ανατομίας

Το πούσι του λαιμού
δεν βοηθάει
στερούμαι σώματος
όπως κύματα κίτρου
ενδίδουν
σ' ένα κόκκο ζωής
και τον διαλύουν
στη ξιφολόγχη των δοντιών
το όστρακο πόνος
ανοίγει όλο σκοτάδι
μα, ναι, προερχόμαστε
από λυχνίες τυφλότητας
κι όμως. Λέει αλήθεια
το μετάλλιο του κορμιού
όπως κρεμιέται
στο κλωνάρι του τυφώνα
σκηνοθετημένο
για υψηλές ήττες.

Κάθε φορά μια υποψία ανάσας
στο μήλο
που η συντριβή της νύχτας
ανέθρεψε

κάθε φορά το ψωμί
του στέρνου
ανοιγμένο

/

να διαφύγουμε της πυρκαγιάς
φορώντας πλεξούδες
καινούργιου δέρματος.