Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

Μια λέξη μόνο


Μια λέξη θα έφτανε: φοβάμαι.

και τότε κατέφθασε μια εποποιία
προσιτή στις ρυτίδες
που έκανε το όνομά σου να πέφτει σαν μπόρα
αλλά πάλι τι κάθομαι και σκέφτομαι
αφού εκείνα τα ασήμαντα υπόγεια
κάπνιζαν με μιαν ακρίβεια διαβήτη
και εγώ περίμενα τη σοδειά της νύχτας
να με φέρει κοντά σου
φορώντας το καινούργιο μου αίμα
και τις καινούργιες γραμμές μου από μαχαίρι.

Μια λέξη θα έφτανε: έζησα.

Οπως ο αντίλαλος που έρχεται
από έναν δρόμο γεμάτο χαλάσματα ανθρώπων
που όταν τον περπατάς ακούς
ιστορίες για φορέματα που κάποιος τα αρνήθηκε
για έρημες χαλασμένες πανοπλίες που εξαπατήθηκαν
και για ληξιαρχεία που ξέχασαν να ονοματίσουν τις ήττες μας.

Μια λέξη θα έφτανε,
μια αδυσώπητη πρόκα
πάνω στα χαρτιά μου που τα παίρνει άσβηστα η νύχτα
και μ' αφήνει με μια θωρακική
μεσίστια σημαία
να κυματίζω.

Μια λέξη μόνο θα έφτανε: προδοσία.

Δεν υπάρχουν σχόλια: