Κρυφές αναλογίες

Τώρα και τώρα
πάνω στα άλεκτα ποδοβολητά των ημερών
σαλεύει η δομή των σφενταμιών

[στρίφωμα χαλασμένο
του στόματος
ρέπει προς κραδασμούς υπνοβάτη]

κι όλο σκάβω ορδές στίχων
αμέτρητα είδωλα πνιγμένων
με το σαγόνι θλίψη

κάπου εδώ ψηφίδες μνήμης
στο καταφύγιο άνθρωπος
πιο πέρα οστά σκιών
χωρίς σκαρί

κι όπως τελειώνει το σώμα
τώρα και πάντα
γίνομαι δυσανάλογος
του πόνου.