Παραπειστική βροχή

Και κάποιες φορές:

- Κοίτα βρέχει, μου λες

κι εγώ προσποιούμαι

πως άνοιξα ομπρέλα

και τα παπούτσια μου

πως έμπασαν νερό.

Μα, όταν αλλού

το βλέμμα σου

φυτρώνεις

σβήνω με το μανίκι

τα ίχνη

των δακρύων σου

στο τζάμι.

Ο υγρός καρπός του δρόμου,

εκτροφή

των ματιών σου είναι.