Φεδερίκο

Ιλιγγος μέλι

σου γλύφει

τα σκεπάσματα.

Δέκα χιλιάδες μίλια

μακριά απ’ τη Γρανάδα

δρεπάνια φυλάνε το νερό

κι εσύ

λαξεύεις την παγωνιά

των άστρων.

«Αγιε Φεδερίκο»,

φωνάζει το πουλί

στο ματόκλαδο πηγάδι.

«Δαίμονα Φεδερίκο»,

ουρλιάζει ο λύκος

στον οικόσιτο τάφο.

Εσύ

δένεις στα κορδόνια σου

ξυράφια

φοράς

μαύρα μαλλιά ανατριχίλας

και έγχορδος

ταράζεις

τους βασανιστές.