Φωταγωγός στο παγκάκι

Ζω εδώ κάτω περιμένοντας

σύντομα βήματα χαλκού

να με ξεβράσουν.

Ανήμερα των γενεθλίων μου

ο κόκκινος νυχτοφύλακας του ασύλου

αναχώρησε ξεχνώντας  

μαύρους ήλιους

στα πλακάκια

στα κάδρα

και στις σημειώσεις

των δαχτύλων μου.

Εχω τρελαθεί

βλέπω παντού τριανταφυλλιές

βλέπω παντού τριανταφυλλιές

κι όταν βρέχει

αγκάθι ημισέληνο ξαπλώνει

στο καπέλο μου.

Άλλες φορές

κάποιος περνάει χαράζει σταυρούς

στις πόρτες

μα πάντα

ξεχνάει τη δική μου.

Είναι ο χρόνος

που προβάρει το γιλέκο μου

κι όλο το βρίσκει

άδειο

από’ μένα.