Η δύσκολη ζύμωση του νερού
στο βούρκο της ανάσας.
Το ξύδι του ουρανού
που χλόμιασε
τα σύρματα
εντός μας.
Για σκέψου,
τόση αξόδευτη
γραμμόφωνη
θλίψη
που τσίμπησε το σώμα.
Τόσα ταξίδια
από τον έναν ώμο στον άλλο
μέχρι την αρτηρία του φρυδιού
για να συλλέξεις
καταρρεύσεις.
Για σκέψου,
από όλα τα πρόσωπα
θυμάμαι
μόνο αυτό
της πυρκαγιάς.
στο βούρκο της ανάσας.
Το ξύδι του ουρανού
που χλόμιασε
τα σύρματα
εντός μας.
Για σκέψου,
τόση αξόδευτη
γραμμόφωνη
θλίψη
που τσίμπησε το σώμα.
Τόσα ταξίδια
από τον έναν ώμο στον άλλο
μέχρι την αρτηρία του φρυδιού
για να συλλέξεις
καταρρεύσεις.
Για σκέψου,
από όλα τα πρόσωπα
θυμάμαι
μόνο αυτό
της πυρκαγιάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου