Δευτέρα 5 Μαρτίου 2012

Αυτό που θα ζητήσει το λόγο

Κατοικίδιο σώμα
γεννάει δόντια λύπης
σε χάλκινους τοκετούς ιδρώτα
επιστρέφει
πίνοντας

στραμμένα στο μέτωπο
τα νύχια της κάμαρας
αχνίζουν μεδούλι παραθύρων

ξαφνικά ίχνη ζωής
στα βράχια των ρούχων
πέφτουν στα βάθη
σπασμένα από το φως
του αναπτήρα

όταν κοιτάξεις
κάποιος θα πυρπολήσει τη μέρα
όταν ντυθείς
γυμνή θα αφήσεις
την πολική κραυγή σου

νυχοπατώντας θα έρθει σε βρει
το αρπαχτικό σου στόμα

με αφωνία αίματος
θα ζητήσει το λόγο.

2 σχόλια:

Setty Lepida είπε...

και το λόγο μόνο μου ζητάει Διονυσάκη μου, διαβάζεις τη σκέψη, τι γίνεται; καλή σου μέρα :))))

Διονύσης Μαρίνος είπε...

Καλημέρα Σεττούλα μου! Οχι, διαβάζω το φλιτζάνι (χαχαχαχαχα)!