είναι αυτό: ένα φως γεμάτο
χρυσάνθεμα
κυλάει
όπως ένας άνθρωπος
βρίσκει τον τρόπο
να δραπετεύσει
από τα δόντια του
και οι ουρανοί
προασπίζουν
την αρρώστια
με τεμπέλικες βροχές
και τα κομμένα βουνά
είναι η ουσία
αυτού του κόσμου
τίποτα καλύτερο
τίποτα καλύτερο
μόνο αυτό: θα περπατήσουμε
με αντιβιοτικά παπούτσια
το μέτωπο της αγάπης
τραγουδώντας όλον τον Βαγιέχο
από μνήμης
σαν να είναι Δευτέρα
σε ένα βορινό μέρος
μιας βορινής χώρας
και κάνει κρύο
φέρνει κρύο
αυτή η λέξη
τώρα δα
καθώς
οι άριες των πυροβολισμών
σβήνουν
και χάνονται
στο στέρνο μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου