Αυτό που θα βρω σε ένα κομμένο κλαδί νύχτας

Σε σκελετούς σεντονιών

στη μουσική του νερού

στο τριφύλλι της ζεστής παλάμης

στη μέλισσα του τοίχου με τα μπαγιάτικα μάτια

στα αποκόμματα του ήλιου ριγμένα

σε λίμνες φιλιών

στο ποτήρι με τα απομεινάρια

ενός εγκεφάλου

με ελάχιστη λογική

με ελάχιστα λουλούδια

κομμένα βλέφαρα

και κάτι ξέφρενους

πίνακες φόβου

ίσως σε βρω στην τρέλα

του τριαντάφυλλου

ίσως σε βρω σε ξεροκόμματα

ανθρώπων

και στα μοβ χέρια

του απογεύματος

κάπως έτσι λοιπόν:

καθώς χίλιοι πάνθηρες

λικνίζονται στους βράχους

περιμένοντας

κάποιο θαύμα

να τους θερίσει.