Αve

Ησυχος έβενος,
το πάτωμα πυροβολεί τις σημασίες του.
Ανώνυμα παπούτσια το διαβαίνουν
ανακαλύπτοντας τη γεωλογία
ενός τραύματος.
Μια άγρια τύφλωση καπνού
σκεπάζει τα μαρτύρια των τοίχων,
στα μέτωπα των κάδρων
ένα δάκρυ περατό
σαν ορυκτό φλεγόμενο. 

Μεγάλα φωτισμένα ποτάμια
εξασκούνται σε πνιγμούς
οι μελλοθάνατοι ξεπλένονται
να φύγουν οι ανταύγειες.

Μόνο σκοτάδι -
ατόφια διαφανής ζωή
που έστερξε.