Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011

Η αντοχή των υλικών

Η στερνή επωδός,
εκείνο το υγρό των δωματίων
με το δέος των ματιών θρεμμένο
από σκεπάσματα μετάλλων.
Μα, πάλι θα υποσχεθώ
πως αναστήθηκα
θα πω
από πείσμα διάβηκα
όλες τις γραμμές των θλίψεων.
Ετσι που μόνο η απουσία μου
με άγγιξε.
Καταλυμένος από τύφλωση,
θα θυμηθώ τις τέφρες
που κατοίκησα
τους χαλασμούς και τα τρυπήματα
των λέξεων.
Θα μείνω για έναν τελευταίο γύρο,
μοναδικός παραλήπτης
του δυσοίωνου στήθους.

Θα μείνω

Υπάρχει τόση αλμύρα
τριγύρω
για να θρέψει τις πληγές.

2 σχόλια:

ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΜΑΟΥΣΙΔΟΥ είπε...

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ !

Who knows what novel things the light will show είπε...

Ευτυχώς που υπάρχει η αλμύρα Διονύση και μένεις ...και μένουμε...