Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Μακαρισμοί

Μακάριοι οι πένητες,
τα σάρκινα αινίγματα
θα τους ταΐζουν
με εμβλήματα δαχτύλων.

Μακάριοι οι διψώντες,
η άχνα των τυφλών χειλιών
σταγόνες ηλιακές
θα καρφώνει στα μέτωπά τους.

Μακάριοι οι ζώντες που πέθαναν,
μελανές αγωνίες
θα σφάζουν με το μαχαίρι
για τους αγγέλους τους.

Μακάριοι οι αγιάτρευτοι από τα ασύλληπτα
Μακάριοι οι ανέγγιχτοι από λυτρώσεις
Μακάριοι όσοι επέστρεψαν
στις ρωγμές μιας ελπίδας
ολότελα χαμένης.

Μακάριο και το στήθος
των γκρεμών
να' χω να ρίχνω
πότε πότε
κάτι
απ' το απόβαρο
της ζωής μου.

1 σχόλιο:

Unknown είπε...

Ω ναι !
Δύναμις οι Μακαρισμοί, Διονύση.
[Αν δεν το έχεις διαβάσει, σου συστήνω ανεπιφύλακτα τη "Χρονιά της Ερήμου" του Πέδρο Μαϊράλ, εκδ. Πόλις]