Λέω
Μαθαίνω απ’ την αρχή
Τα οστά των λέξεων
Στο σκελετό
Της πέτρας
Ολομόναχος.
Λέω
Η σάρκα του νερού
Θα με σκεπάσει
Με μια μακρόσυρτη μνήμη πυράς
Εξόριστη σκουριά
Που ξέμεινε στη φαγωμένη άμμο
Λέω
Θα σβήσω το δέρμα
Με νέες ολοκάθαρες πληγές
Ενώ η φωνή
Θα με λυτρώνει από τραγούδια
Λέω
Ταγμένος είμαι
Σε παρανάλωμα
Τα εμπύρετα χέρια να κρύβω
Λέω δεν είμαι εγώ
Ούτε ένας άλλος.
Είμαι ο ίδιος
Μεταμφιεσμένος
Πάμπλουτος
Από
Διψασμένο
Δηλητήριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου