Οι μέρες προσχωρούν
σε σύνδρομα στέρησης.
Γυρίζουμε από έναν ουρανό
γεμάτο βρεγμένα σκαλοπάτια
πίνοντας επώδυνα
το πριονίδι της νύχτας.
Η πτώση είναι θυγατρική
του γέρου τυμβωρύχου
που στέκει έξω από τις εκκλησίες
-ελεήμων θαμώνας καταγωγίων-
και μοιράζει κόλλυβα από τη σταύρωση
του γιου του.
Όλα ανάποδα βαλμένα.
Η πόλη μυρίζει σαν τα αρχαϊκά μαλλιά
ενός κλειστού δωματίου,
ουδέτερα πέλματα το διασχίζουν
διχοτομώντας τους ώμους των τοίχων.
Δεν υπάρχει τίποτα να κοιτάξεις
εδώ
τα γένια μεγαλώνουν
δίχως πρόσωπο
- άοκνοι εργάτες του χρόνου -
γέρνουν τα νεφελώματα
σε άδεια μπουκάλια
Fundador
και ξύσματα αβύσσου.
Δεν υπάρχει τίποτα άλλο
εδώ
μόνο
κρεμάστρες
για
κομμένα
κεφάλια.
1 σχόλιο:
Δεν υπάρχει τίποτα άλλοεδώμόνο κρεμάστρες για κομμένα κεφάλια.!!!!
Δημοσίευση σχολίου